Η φυσιολογική λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα αποτελεί προϋπόθεση για να επιτευχθεί μία εγκυμοσύνη και να γεννηθεί τελικά ένα υγιές νεογνό. Παραμένει απόλυτα σημαντική κυρίως στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης όταν αναπτύσσεται ο εγκέφαλος του εμβρύου, οπότε το έμβρυο δεν είναι ακόμα ικανό να παράγει θυρεοειδικές ορμόνες.
Τα τελευταία χρόνια έχει συσχετιστεί μια συχνή διαταραχή του θυρεοειδούς αδένα σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας που αποκαλείται αυτοάνοση θυρεοειδίτις με αντισώματα κατά του θυρεοειδούς αδένα. Η αύξηση στη συχνότητα της διαταραχής αυτής πιθανόν να οφείλεται στις ευαίσθητες εργαστηριακές εξετάσεις που διατήθενται σήμερα, με αποτέλεσμα ολο και περισσότερες γυναίκες σήμερα να ξεκινούν την ημέρα τους με το χάπι του θυρεοειδούς.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η συχνότητα εμφάνισης δυσλειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα είναι περίπου 2 – 3%. Επίσης, έχουν εντοπισθεί αντιθυρεοειδικά αυτοαντισώματα σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας σε ποσοστό 5 – 15% ακόμα και με φυσιολογικές τιμές του θυρεοειδούς (ελεύθερη Τ3, ελεύθερη Τ4, TSH).
Η δυσλειτουργία του θυρεοειδούς και τα αντιθυρεοειδικά αυτοαντισώματα (Αντισώματα υπεροξειδάσης – anti-TPO και Θυρεοσφαιρινικά αντισώματα – anti-TG) σχετίζονται με ανεξήγητη στειρότητα και συνοδεύονται με δυσμενείς επιπτώσεις σε ολη την διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Κατά το πρώτο τρίμηνο, ο υποκλινικός υποθυρεοειδισμός χωρίς θεραπευτική αγωγή και η ύπαρξη αυξημένων θυρεοειδικών αντισωμάτων (anti-TPO και anti-TG) μπορεί να σχετίζονται με αποβολές και ακόμη με καθ έξιν αποβολές.
Κατά το τρίτο τρίμηνο, ο υποκλινικός υποθυρεοειδισμός και τα αυξημένα θυρεοειδικά αντισώματα έχουν συσχετισθεί με προεκλαμψία, αποκόλληση πλακούντα, πρόωρο τοκετό, πριν τις 37 εβδομάδες κύησης, νεογνά με χαμηλό βάρος γέννησης (< 2500 γρ), πιθανότητα εισαγωγής του νεογνού στην μονάδα εντατικής νοσηλείας νεογνών (ΜΕΝΝ), αυξημένο κίνδυνο περιγεννητικής νοσηρότητας και θνησιμότητας, καθώς και θυρεοειδίτιδα της λοχείας.
Οι ενδοκρινολόγοι υποστηρίζουν ότι η θεραπεία του θυρεοειδούς, κατά την εγκυμοσύνη, πρέπει να συμπεριλαμβάνει και τις γυναίκες που πάσχουν από υποκλινικό υποθυρεοειδισμό ακόμη και αν η TSH είναι ελαφρά αυξημένη και περιπτώσεις υπερθυρεοειδισμού σε συνδυασμό με αυξημένα επίπεδα αντισωμάτων anti-TPO και / ή anti-TG.